Georgia Kotretsos: Η έκταση της έννοιας της περιφέρειας στις τέχνες είναι τεράστια - δεν μπορεί να οριστεί, είναι μια γεωγραφία που περιμένει να θεωρηθεί ως χαρτογραφία σύγχρονης τέχνης. Η περιφέρεια δεν είναι ούτε παθητική, ούτε στείρα δημιουργικά. Η αποστολή του The Provinces είναι να επικεντρωθεί εκτός της Αθήνας, να αναιρέσει τα στερεότυπα του εξωτικισμού και την αισθητική της εγκατάλειψης. Πως εργάζεστε συλλογικά για να επιτύχετε αυτούς τους στόχους;

​

THE PROVINCES: Δουλεύουμε προς την επίτευξη των, ομολογουμένως, φιλόδοξων στόχων μας στηριζόμενοι στο γεγονός ότι συζητάμε όσο το δυνατόν περισσότερο μεταξύ μας.  Προσπαθούμε επίσης διαρκώς να μην στερήσουμε το δικαίωμα του λόγου από οποιονδήποτε θέλει να χρησιμοποιήσει τη φωτογραφική εικόνα για να καταγράψει το πώς ζει ή βλέπει την “επαρχία”.  Η μόνη προϋπόθεση είναι η συστηματική ενασχόληση με το ζήτημα και η συνεκτική πρόταση που απορρέει από αυτήν. 

Τα πορτφόλιο που δημοσιεύουμε θα θέλαμε ιδανικά να χρησιμεύσουν μελλοντικά στον ιστορικό, τον κοινωνιολόγο, τον ανθρωπολόγο, τον ιστορικό τέχνης - επιμελητή για να μελετήσει κείμενα και εικόνες αυτοπροσδιορισμού ως προς την έννοια της επαρχιακότητας θεωρώντας βέβαια πάντα ότι δεν υπάρχει ουσία της επαρχιακότητας. 

 

Σε ό,τι αφορά τον εξωτισμό της περιφέρειας, την αισθητικοποίηση της εγκατάλειψης ή και τη φετιχοποίηση της ιδιοτυπίας ή συνολικά της έννοιας της ταυτότητας με την οποία η ανάδειξη της έννοιας “επαρχία” ως πεδίο (θεωρητικής) αντιπαράθεσης συνδέεται, δεν θα συμφωνήσουμε κατ’ ανάγκην ότι είναι χαρακτηριστικά εντονότερα παρόντα στην Ελλάδα. Περισσότερο ως διαχρονικά και παγκόσμια φαινόμενα τα αντιμετωπίζουμε. Μάλιστα δεν θα κρύψουμε ότι οι συζητήσεις γύρω από τη στήριξη μιας, άγνωστης στους περισσότερους από τους Ευρωπαίους, Αμερικής στον Τραμπ όταν αυτός εξελέγη καθώς και η αποκάλυψη μιας ελάχιστα γνωστής Βρετανίας που ψήφισε για το Brexit ήταν που μας έκαναν να αναρωτηθούμε και για την κατάσταση εδώ. Με άλλα λόγια η άγνοιά μας σε σχέση με εξελίξεις που τρέχουν χρόνια τώρα δίπλα μας, σε μεγάλες περιοχές του δυτικού κόσμου, καθώς και η άγνοια των κέντρων αυτών ως προς τον κόσμο γύρω τους, τελικά η συνειδητοποίηση της αυτάρεσκης αλαζονείας όλων μας ήταν που μας κινητοποίησε. Υπό το πρίσμα μάλιστα της παρούσας συνθήκης της πανδημίας, οι τότε προβληματισμοί μας αναδεικνύονται ιδιαίτερα επίκαιροι. 

​

GK:  Το πρόγραμμά σας εστιάζει σε εκθέσεις και στο πρόγραμμα του residency στη Γαλάνη. Μπορείτε παρακαλώ, να δώσετε περισσότερες πληροφορίες για τις διαδικασίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιούνται για την υλοποίηση και των δύο προγραμμάτων; Ποια είναι μερικά από τα αναπάντεχα ευρήματα και μαθήματα του The Provinces;

 

THE PROVINCES: Το πρόγραμμά μας επικεντρώνεται στη συγκέντρωση και παρουσίαση των φωτογραφικών εργασιών στην ιστοσελίδα και στη διοργάνωση εκθέσεων και art residencies. 

 

Τον Απρίλιο του 2019 πραγματοποιήσαμε την πρώτη ομώνυμη έκθεση στον εκθεσιακό χώρο του TAF στην Αθήνα. Η έκθεση που φιλοξενούσε έργα 8 φωτογράφων, μεταξύ αυτών και των ιδρυτικών μελών, έγινε παράλληλα με την παρουσίαση της ιστοσελίδας the-provinces.com. Αμέσως μετά ακολούθησε το 1ο ανοιχτό κάλεσμα για υποβολή εργασιών προς δημοσίευση. Αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2019, παρουσιάσαμε με τη μορφή προβολής τις 19 φωτογραφικές σειρές ισάριθμων φωτογράφων που φιλοξενούσε μέχρι τότε η πλατφόρμα στo φεστιβάλ φωτογραφίας Who I Was What I’ve Become Vol.2 που διοργανώνει ο Χρήστος Σωτηρόπουλος στην Πάτρα.

 

Για το επόμενο διάστημα, εχουμε δεχτεί πρόσκληση να σχεδιάσουμε εκθέσεις με υλικό που φιλοξενείται στην πλατφόρμα για τη Μπιενάλε Δυτικών Βαλκανίων, καθώς και για την επόμενη Photobiennale που διοργανώνεται από το MOMus - Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονικης. 

 

Σχετικά με το art residency πρόγραμμά μας, ο σχεδιασμός του προβλέπει συμμετοχή κατόπιν ανοιχτής πρόσκλησης. Τα art residencies προγράμματα περιλαμβάνουν διαλέξεις, εργαστήρια, portfolio reviews, συζητήσεις και προβολές σ’ ένα πλαίσιο που έχει στόχο τη δημιουργική ανταλλαγή απόψεων, τη συνεργασία και την επικοινωνία και δικτύωση μεταξύ φωτογράφων διαφορετικών επιπέδων. Μας ενδιαφέρει οι συμμετέχοντες να προέρχονται ως επί το πλείστον από την περιφέρεια. Η αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος  γίνεται ηλεκτρονικά χωρίς κόστος και η συμμετοχή στο πρόγραμμα είναι δωρεάν.

 

Το πρώτο μας art-residency που είχε προγραμματιστεί να γίνει στο χωριό Γαλάνη της Ξάνθης τον Αύγουστο του 2020, με χορηγό φιλοξενίας την COCO-MAT και σε συνεργασία με τον art consultant της εταιρείας Παναγιώτη Λάμπρου, δυστυχώς δεν πραγματοποιήθηκε εξαιτίας της πανδημίας. Ελπίζουμε από το 2021 οι συνθήκες να μας επιτρέψουν να πραγματοποιήσουμε το πρόγραμμα στη Γαλάνη αλλά και σε άλλα μέρη.

​

GK: Με ποιό τρόπο διατηρείτε αυτή την αποκεντρωμένη σας αντιμετώπιση/αυτο το “αποκεντρωμένο βλεμμα”; Τι νομίζετε ότι θα χρειαστεί ώστε να αναπτυχθεί το The Provinces και πώς οραματίζεστε την επόμενη φάση της εξέλιξής του;

 

THE PROVINCES: Το αποκεντρωμένο βλέμμα διατηρείται διατηρώντας μια (αν)αισθητική ανεξιθρησκεία. Αυτό βέβαια καταλήγει αυτόματα σε μια ακόμη αισθητική επιλογή. Δηλαδή μπορεί μεν εμείς να βλέπουμε την dead pan γλώσσα της τεκμηρίωσης ως μια ελάχιστα χρωματισμένη από κεντρικές αισθητικές επιλογές και πρακτικές γλώσσα, ωστόσο κι αυτό είναι μια επιλογή, περιέχει έναν καταναγκασμό ακόμη κι αν δεν το βιώνει έτσι κάποιος. Άρα όσο και να προσπαθούμε, η προσπάθεια να έχουμε ή να διατηρήσουμε ένα αποκεντρωμένο βλέμμα είναι σε μεγάλο βαθμό ουτοπική. Μας προβληματίζει αυτό, το ότι προωθούμε μερικές φορές, άθελά μας, περισσότερο ένα συγκεκριμένο οπτικό ιδίωμα. Είναι κατά τη γνώμη μας το λιγότερο χρωματισμένο από αισθητικές επιλογές αλλά δεν γίνεται να είναι ουδέτερο. Το ότι το ιδίωμα αυτό το υιοθετούν άνθρωποι από την επαρχία για να αυτοπροσδιοριστούν δεν σημαίνει ότι αυτό το καθιστά λιγότερο ηγεμονικό. Η συνειδητοποίηση πάντως αυτή της βίας που εμπεριέχει κάθε επιλογή είναι μια αρχή. Εκεί είμαστε προς το παρόν, στην αρχή, η συνέχεια, το επόμενο βήμα μας προβληματίζει. Το να καταστήσουμε τη θέση μας όσο γίνεται πιο ορατή αρχικά σε μας και κατόπιν και σε άλλους είναι η βάση, η αφετηρία. 

 

Θέλουμε να φτάσουμε στο σημείο να εκδίδουμε ένα έντυπο περιοδικό μια φορά τον χρόνο στα ελληνικά και αγγλικά που να φιλοξενεί τις φωτογραφικές σειρές της πλατφόρμας μαζί με κείμενα ελλήνων λογοτεχνών και θεωρητικών που γράφουν για την επαρχία. Θέλουμε επίσης να πραγματοποιούμε εκπαιδευτικές δράσεις εκτός Αθηνών σε τακτική βάση. Προκειμένου να υλοποιήσουμε αυτούς τους στόχους είμαστε σε μια διαδικασία αναζήτησης χρηματοδότησης. Σ’ αυτό το πλαίσιο μας ενδιαφέρει να αναπτύσσουμε και να διατηρούμε σχέσεις με ομάδες, φορείς και πρόσωπα που θέλουν να συνεργαστούν ή να υποστηρίξουν την προσπάθεια του The Provinces. 

 

Σκεφτόμαστε, πάντως, με αφορμή την ερώτησή σας, ότι οι άνθρωποι στον δυτικό κόσμο μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε και να αξιολογούμε κάτι με κριτήριο το πόσο εξελίχτηκε μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Διαφορετικά έχουμε την αίσθηση ότι κάτι βαλτώνει, αρνείται να εξελιχθεί. Αυτή δεν είναι τις περισσότερες φορές και η αίσθηση που μπορεί να έχει κάποιος για την ίδια την επαρχία; Είναι όμως όντως έτσι;